کلارینت (clarinet) یه ساز بادی-چوبیه (قمیشی) که از قطعهی دهانی تک زبانه، بست، اتصال بالا، اتصال پایین و زنگوله تشکیل شده.
انواع مختلف زیادی از کلارینت وجود داره. در واقع بین سازهای مختلف، غیر از سازهای کوبهای، کلارینت بزرگترین خانواده رو داره. به معنی واقعی کلمه شما میتونین یه ارکستر سمفونیک کامل فقط از ساز کلارینت داشته باشین و همچنان بتونین توی گستره ی صوتی کامل یک ارکستر سنتی اجرا کنین. از کلارینت باس تا کلارینت سوپرانو (زیرترین صدا رو در بین تمام کلارینتها داره) چندین عضو دیگه از این خانواده، توی اندازههای مختلف وجود داره. اما اینجا برای این که بتونیم توضیحات کامل و معقولی بدیم؛ روی رایجترین کلارینت، یعنی کلارینت سی بمل، تمرکز میکنیم و کمی هم به کلارینت لا میپردازیم چون بعضی موزیسینها هم از اون استفاده میکنن.
رنج قیمت ساز کلارینت: از ۱۶۰.۰۰۰ تومان به بالا
عموماً معتقدند که یوهان کریستوف دنر، کلارینت را در آلمان در حدود سال ۱۷۰۰ با اضافه کردن قطعه ای به ساز «شالوماو» اختراع کردهاست. در طول زمان نیز، کلیدها و صفحههایی به آن اضافه شدند تا صدا و نواختن کلارینت را بهبود ببخشند.
ساز کلارینت انواع بسیار زیادی دارد که آنها را «خانواده کلارینت» میخوانند. معمولاً منظور از کلارینت مدل سوپرانوی آن است. کلارینت یک ساز انعطافپذیر استثنائی است و همانطور که میتواند در خانه در سبک کلاسیک با آن نوازندگی نمود در گروههای کنسرت، گروههای نظامی و جاز نیز به همان خوبی و زیبایی به کار میرود.
بدنه بسیاری از کلارینت های مدرن از چوب سیاه آفریقایی (دالبرگیا ملانوکسیلون) ساخته شده است. این نوع چوب، سنگین و تیره است که رنگ صدای مشخصه کلارینتها را ایجاد میکند. کلارینتهای ارزانقیمت ممکن است از رزین مصنوعی ساخته شده باشند. گاهی اوقات کلارینتها از نقره و برنج ساخته میشوند. دهانه کلارینت از نوعی لاستیک سخت به نام ابونیت ساخته می شود. کلیدها معمولاً از آلیاژی به نام نقره آلمانی ساخته میشود. این آلیاژ از مس، روی و نیکل ساخته شده است. این آلیاژ شبیه نقره خالص است ولی تیره نمیشود. برخی از سازهای ظریف ممکن است دارای کلیدهای از جنس نقره خالص باشند و مدلهای گرانقیمت با کلیدهایی با روکش طلا نیز موجود هستند. پدهای کلید، نیاز به مقوا و نمد یا چرم دارند. زبانه از نی ساخته شده است.
بهتر است همیشه در حین نواختن کلارینت بایستید. با این کار می توانید آزادانه نفس بکشید. شست دست راستتان را در زیر تکیه گاهی که به همین منظور در پشت کلارینت تعبیه شده است قرار دهید. شست دست چپ سوراخ پشت ساز را بطور کامل می پوشاند.
سریعترین راه برای نواختن کلارنیت نگه داشتن دستهی بالایی در دست چپ و پایین آن با دست راست درحالیکه انگشتانتان را روی سوراخهای مربوطه میگذارید است. بخش دهانی را در دهان بگذارید و در آن درحالیکه گوشههای دهانتان را محکم گرفتهاید، فوت کنید.
تمرین کلارینت باید هر روز و بصورت مستمر و تا حد مقدور در ساعات مشخصی از روز انجام شود.این نظم و انضباط در تمرین،باعث پیشرفت هنرجو می شود.روزانه حدود ۲ ساعت زمان برای تمرین مناسب است که البته با توجه به اهداف،سن و شرایط هنرجویان متفاوت است.مفید بودن تایم تمرین و همچنین تمرکز داشتن در حین تمرینات از اهمیت بالایی برخوردار است.
نوع کلارینت
جنس ساز
کلارینت دست دوم را تست کنید
اگر عکس و نام دیگر هنرمندان و اساتید در این صفحه نیامده، دلیل بر کم اهمیت بودن فعالیت ها و ارزش هنری آن ها نخواهد بود. پیشاپیش به علت محدودیت در معرفی همه ی اساتید نهایت امتنان و پوزش خود را اعلام میداریم